Padaczka (Epilepsja)

Epilepsja jest jednym z najczęstszych schorzeń neurologicznych o zróżnicowanych, nabytych bądź wrodzonych, przyczynach. Według Polskiego Towarzystwa Epileptologii (PTE) w Polsce cierpi na nią 400 tysięcy osób, a na całym świecie - 50 milionów.

Padaczka (łac. Epilepsja)

przewlekłe zaburzenie pracy mózgu, o różnej etiologii, charakteryzujące się przede wszystkim nawracającymi napadami drgawek, którym może towarzyszyć utrata przytomności. Napady występują samoistnie, ale mogą je również spowodować: alkohol, niektóre leki, stany gorączkowe, gwałtowne bodźce świetlne.

Chory nagle upada, wydając okrzyki i sztywnieje wskutek kurczu mięśni. Pojawiają się drgawki. Podczas ich z trwania z ust może wydobywać się piana zmieszana niekiedy z krwią, jeśli chory przygryzie sobie język lub wargi. Człowiek z atakiem epilepsji może bezwiednie oddać mocz lub kał. Po ustąpieniu drgawek chory pozostaje przez kilka minut nieprzytomny, mięśnie rozluźniają się, a oddech staje się normalny. Po odzyskaniu przytomności chory może być oszołomiony, nieświadomy przebytego ataku choroby. Może również dziwnie się zachowywać lub zasnąć.

Udzielanie pierwszej pomocy w ataku padaczki:

1. Podtrzymaj upadającego, postaraj się złagodzić jego upadek.
2. Ułóż chorego na plecach.
3. Nie przenoś poszkodowanego, jeśli znajduje się w bezpiecznym miejscu.
4. Rozluźnij ubranie wokół jego szyi, zdejmij okulary.
5. Odsuń gapiów.
6. Usuń wszystkie przedmioty, które znajdują się w pobliżu poszkodowanego, mogące spowodować obrażenia podczas ataku (np. kamienie, kije, szkło).
Zapewnij ochronę głowy poszkodowanego przed obrażeniami. Podłóż pod nią coś miękkiego.
7.Zachowaj spokój, gdyż atak mija najczęściej po 2-3 minutach.
8. Po ustąpieniu drgawek udrożnij drogi oddechowe poszkodowanego, (np. usuń ślinę, wymiociny z jego jamy ustnej)
9. Zabezpiecz poszkodowanego przed wpływem warunków atmosferycznych. Zapewnij mu komfort termiczny i bez- względny spokój.
10. Jeśli poszkodowany nie odzyskuje przytomności, ułóż go w pozycji bezpiecznej.
11. Pozostań z poszkodowanym do czasu odzyskania przez niego całkowitej świadomości.
12. Regularnie kontroluj jego czynności życiowe
13. Wezwij pomoc specjalistyczną, jeśli:

poszkodowany jest bez osoby towarzyszącej;
napad drgawkowy trwał dłużej niż 5 minut lub nawraca;
chory ma trudności z oddychaniem;
chory doznał obrażeń;
zaburzenia świadomości trwają dłużej niż 5 minut po ustąpieniu drgawek.

Pamiętaj!!!

Nie krępuj chorego i nie używaj siły w celu powstrzymania ataku drgawek. Przytrzymywanie chorego może spowodować obrażenia układu mięśniowo-szkieletowego i tkanek miękkich.
Nie wkładaj w usta chorego knebli, bandaży, drewienek itp. Umieszczanie przedmiotów w ustach chorego jest nieskuteczne, ponieważ większość ran gryzionych języka powstaje w momencie rozpoczęcia drgawek.
Wkładanie przedmiotu do ust chorego dodatkowo potęguje zagrożenie, ponieważ może spowodować uszkodzenie zębów lub zadławienie.
Nie rozwieraj choremu ust na siłę.
Nie podawaj nieprzytomnemu niczego do picia.
Nie wykonuj oddechów ratowniczych; bezdech podczas napadu jest jednym z objawów towarzyszących.
Nie budź chorego po ataku, lecz zapewnij mu spokój.